zabraknąć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}brakować I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zabraknąć — dk Vc, zabraknąćnie, zabraknąćkło «nie wystarczyć, wyczerpać się, skończyć się; nie pojawić się, nie wziąć w czymś udziału» Zabrakło opału, żywności, pieniędzy. Zabrakło komuś cierpliwości, odwagi, siły. Tchu, słów komuś zabrakło. Nikogo nie może … Słownik języka polskiego
stać — ndk, stoję, stoisz, stój, stał 1. «o istotach żywych: trzymać się, być na nogach; zachowywać pozycję pionową, wspierając się na nogach» Stać na palcach. Stać na baczność. Pracować stojąc. Ledwie stoję na nogach ze zmęczenia. Nie móc stać o… … Słownik języka polskiego
wystarczać — ndk I, wystarczaćam, wystarczaćasz, wystarczaćają, wystarczaćaj, wystarczaćał wystarczyć dk VIb, wystarczaćczę, wystarczaćczysz, wystarczaćstarcz, wystarczaćył «wystąpić w stopniu dostatecznym pod względem ilości, liczby, natężenia itp.; nie… … Słownik języka polskiego
zbraknąć — dk Vc, zbraknąćnie, zbraknąćkło «nie starczyć, nie wystarczyć, zabraknąć» Zbrakło mu cierpliwości do tej pracy. Zbrakło jej tchu ze zmęczenia … Słownik języka polskiego
brakować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. nos ndk Ia, brakowaćkuje, brakowaćwało, będzie brakowaćwało {{/stl 8}}– braknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVb, brakowaćnie, brakowaćkło, {{/stl 8}}zabraknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVb {{/stl 8}}{{stl 7}} nie być, nie mieć… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
